شبانه های غمگین ، روزای بی ترانه





خواب و سکوت مرداب ، گودالی از بهانه











یک یار بی مروت ، یک اندوه بی پایان





یک مرداب حقیقی ، از اشک برف و باران











اینها همه حکایت ، از درد بی غروبند





از تشنه کامی عشق ، در رفتن تو بودند











ما عاشقان مرداب ، در گودال بهانه





درگیر با چه هستیم ، با عشق و یا زمانه











این عشق بی سرانجام ، گم شد ولی چه ها کرد





دریایی دلم را ، مرداب بی صدا کرد











گفتم که خسته ام من ، یکجا قرار من نیست





چون شعله در خروشم ، آرامش دلم کیست











عشق تو را نخواهم ، پس عاشق که هستی





معبود از تو دور است ، خالی از عشق و مستی











قلبت شکسته آری ، چون قلب من شکستی





این انتقام عشق است ، نه اوج خودپرستی











مرداب غم رها کن ، بالی بزن به فردا





این انتهای عشق است ، جاری شدن به دریا

                                      ازطرف :sadegh